Evet, gerçekten de öyle. Bir süre öncesine kadar, hafta sonları, maç saatlerinde, bilgisayarın başında otururken o anda oynanan maçların skorlarını merak ederdim. Malum digiturk’ümüz yok lig tv’yi de izleyemiyoruz. Internetten online radyolardan, livescore.com’lardan .. binbir eziyetle öğrenirdim maç skorlarını. Tabi böyle zahmetli yollardan öğrenince ne bir gol sevinci yaşayabiliyor, ne de holiganca tavırlar takınabiliyordum.
Bu duruma bir son vermeliydim.
P2P, server, client, conio.h … aklımda anlamını bilmediğim yabancı dilde kelimeler uçuşmaya başlamıştı.
Hemen boş bir notepad sayfası açıverdim masaüstünde. Hakim olamadığım parmaklarımdan kodlar dökülmeye başladı bomboş sayfaya. Hangi dilde yazdığımın farkında değildim; kah c, kah java arasında geçişler yapıyor, assembler içine delphi kodları gömüyordum. Sıkıldığım zamanlarda makine diline geçiyor, donanımla arama koyulan tüm engelleri kaldırıyordum.
Bir bardak su içmek için ara verdiğimde 100 bin küsür satır kod yazmış ve programa son şeklini vermiştim. Bu kadar kolay olacağını doğrusu tahmin etmiyordum.
Suyumu içtikten sonra
00111001101010110110 010101 000 11000 01010 0111
getch(); // bunu yazmazsak siyah ekran hemen geciyo
}
yazarak programa son noktayı koyup arkama yaslandım. Saatime baktığımda başladığımdan beri 21 dakika geçmiş olduğunu gördüm. Yeterince hızlı olamadığımı belirtip kendime kızdım. Gene kendime sabaha kadar 1 milyon satır kod yazma cezası verdim. Hoş bir ceza olduğunu düşünüyordum.
Sonuçta ortaya aşağıdaki 2 program çıkmıştı. Tek bir kod yazmıştım ancak bir değil iki program oluşmuştu. Nasıl olduğunu ben de anlayamamıştım. Farkında olmadan karmaşık yapay zeka formulleri kullanmış olmalıydım.
Gelelim programlara ..
Fatih Özel 